نگاه تو
دیدگانت
چون دریچه ای
برویم گشوده ست
نور امید بر اتاق تاریکم
می تابد
ای آبی تر از آسمان دل!
نازم دیده هایت را...
۱۵ مارچ ۲۰۰۹
+ نوشته شده در جمعه سی ام اسفند ۱۳۸۷ ساعت 8:38 توسط فرهاد زاهدی
|
صورنای
ادبی-شعر
کاش ز اندوه زمان بفرسایمزودتر
تا بروید زدل خاکم
یک گل
یا یکی بوته ی سبر
نوشتههای پیشین
پیوندها
- انجمن قلم افغانستان
- شریف سعیدی
- ابوطالب مظفری
- آشیانه
- موج سوم
- باچه آزره
- عبداللهی لومان
- زهرا زاهدی
- وحید طلعت
- انیسه رجب زاده
- هزاره پیوند
- درد دل یک دختر هزاره
- عزیز فیاض
- شکریه عرفانی
- محمود جعفری
- اتحادیه محصلین
- رفیعی
- آصف آشنا
- علی ادیب
- ثریا
- احسان درویش
- شهر تاش
- سروش
- صدایی در سکوت
- محسن زردادی
- آسمان پر ستاره
- فهیمه مصباح
- امان پویامک
- آشوکا
- رزاق مغولخانی
- لینا
- آرزو
- پژمان
- حضرت بیدل
- هموطن
- ادریس
- احمد علی درویش
- رضا کوهزاد
- حسین میدری
- لیلا آرزو
- روح الله روحانی
- مریم ترکمنی
- جوادی
- رازفرهیپتالی
- علی بودا
- الیاس علوی
- محمد واعظی
- سید نادر احمدی
- عارفی هویدا
- تقی اکبری
- هادی رحیمی
- باقر فهیمی
- جعفر رضایی
- حفیظ خرم
- تابش( اتریش)
- مریم
- ع. بهرامی
- سینا
- کاظم درویش
- سودای دل
- خادم بهزاد